အော်သံ

ငါဟာ … သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်က သစ်ကိုင်းသေးသေးလေးတစ်ခုပါ  
ငါ့ရဲ့ အရိုးအဆစ်တွေအားလုံးကို ချစ်ခြင်းနဲ့ တည်ဆောက်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့တာပေါ့  
လောကကြီးရဲ့ အလှပွဲတော်ထဲ  
နွေဦးရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအဖြစ် ငါလည်း ဝင်ပါချင်သေးတယ်လေ

ငါ့ပေါ်မှာ အသီးအရွက်တွေ ဝေဆာကြပါ  
ပွင့်ကြပါ ၊ ဖူးကြပါ  
လှပတဲ့ အဆင်းရှိကြပါ  
ဥယျာဉ်တော်မှာ ငါတို့ရဲ့ ဖူးပွင့်မှုတွေတိုင်း အဓိပ္ပာယ်ရှိတယ်။

အကိုင်းအခတ်တွေ ရှုတ်ရှပ်ခတ်နေလည်း  
ဂရုစိုက်စရာ မလိုပါဘူး  
အချိန်တန်တော့လည်း  
သူလို ကိုယ်လို ဆွေးမြေ့ကျိုးကြေသွားရမှာ။

နေရဲ့ လားရာကို ထိုးထွက်မယ်  
မျှော်လင့်ခြင်းနဲ့ သီးပွင့်မယ်  
လိုအပ်ရင် အချိုးအကွေ့များတဲ့ လမ်းကို လိုက်မယ်  
တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း ရှမှာပေါလေ …။

သစ်ခုတ်သမားရဲ့ ဓားချက်တွေဟာ ငါတို့ သန်မာမှု အမှတ်တံဆိပ်ပေါ့  
တစ်ကိုင်းခုတ်ရင် ဆယ်ကိုင်းထွက်မယ်  
နူးညံ့မှုနဲ့ တည်ဆောက်ထားတဲ့ သစ်ပင်  
ယုံကြည်မှုတွေလည်း အမြစ်ခိုင်မာနေရမယ်။

နွေဦးရေ  
ဒီလို ယုံကြည်ချက်နဲ့ ငါဟာ ဖူးပွင့်ခဲ့တာပါ  
မဆွေးမမြေ့ခင် အချိန်လေးမှာတော့  
ဥယျာဉ်တော်ရဲ့ ဂုဏ်တော်ကို ဟောဒီ ပွင့်ချပ်လေးတစ်ချပ်နဲ့ ရင့်ကျူးလိုက်ပါရဲ့  
သင့်ရဲ့ နွေးထွေးတဲ့ နေရောင်ခြည်တွေ လင်းချလိုက်ပါတော့လား။