စိမ်းလန်းခွင့်မရှိတဲ့ သစ်တော

ဗိုက်ဟောင်းလောင်းလမ်းမတွေက  
နေရာတကာ ရှည်လျားလွန်းကြလို့  
အမှောင်ချခံထားရတဲ့ ငါတို့မျှော်လင့်ချက်ကလေးတွေကို  
ထုပ်ပိုးပေးပို့လိုက်ပါရဲ့ ငါတို့ရဲ့ ရည်ရွယ်ရာလေးတွေရေ…

အချိန်အဆအချိုးအစား မသိတော့  
ဘဝက အရသာ မကောင်းဘူးတဲ့လား  
မိုးတွေ အလကား ချုပ်, ချုပ်သွား  
နေတွေ အလကား ထွက်, ထွက်လာ  
ငါတို့ကတော့ ပျော်လို့ကောင်းနေကြတုန်းလား

ဝေဒနာကိုယ်ထင်ပြမှ  
ငါတို့ကိုယ်ငါတို့ လူနာမှန်းရိပ်မိ  
ဒီအချိန်ကျမှ ရှိသမျှအကုန်လောင်း  
ဘယ်လိုမောင်း, မောင်း ကံကြမ္မာကောင်းကို မမီတော့ဘူး

လက်ရုံးရေ…  
ရာသီဥတုကပဲ ဆိုးရွားလွန်းသလား  
ငါတို့ကပဲ ပိန်ညှော်လွန်းသလား  
ဘယ်ကြည့်ကြည့် သစ်ငုတ်ပင်တွေချည်းပဲ…